|
رهائی شهرضائی (گلچین مناسبتی)
|
*در منقبت امام زمان علیه السلام*
(موشح به آیه شریفه:{سَلامٌ عَلَی آلِ یاسین}) سرو بستان حسن از شاخسار هل اتی لاله ی گلزار نرجس ماه برج اِنّما اختر ثانی عشر در آسمان اولیا مهدی صاحب زمان و سایه ی لطف خدا علت غایی موجودات پیدا و نهان لنگر ارض و سماء ناموس خاص کبریا آسمان از بهر تعظیمش خم آمد چون حباب آمد و بنشست بر مسند وصی الاصفیا لطف بی حدّ میر امجد اولیاء را جانشین یا جمال انورش مصداق مصباح الهدی اشرف اولاد آدم صاحب دیوان عشق سر مستودع سرور سینه ی خیر النسا یملا الارض از وجودش بر نظام عدل وداد نور وجه ا... و مرآت جمال کبریا حشمت ا... است اندر بارگاه رفعتش چون (رهائی) مور لنگی آمده در التجا
(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی) [ یادداشت ثابت - چهارشنبه 95/9/18 ] [ 1:42 عصر ] [ رهائی ]
[ نظر ]
*در مرثیه ی امام یازدهم حضرت امامحسن عسگری علیه السلام*
جهان در ماتم باب امام عصر محزون است قلوب شیعیان از غصه تا شام ابد خون است نهاده قدسیان بر زانوی غم زین الم سرها به جنت دیدگان حور و غلمان همچو جیحون است سماء تا حشر اندر ماتم آل علی گریان ز حزن آل احمد جمله ی ذرّات محزون است بود بر گردن صاحب زمان شال عزا امروز ازین داهیه ی عظمی پریشان دشت و هامون است سزاوار است کز صبح ازل گرییم تا شام ابد زین غم که زهرا گرید و پیغمبر خاتم جگر خون است امام عسگری شد کشته ی زهر جفاکاران که وضع عالم هستی ازین مطلب دگرگون است شهید زهر کینه از جفای معتمد گردید که اشک دیده ی ابرار جاری همچو جیحون است سرشگ از دیده جاری کن (رهائی) در عزای او که دل از هجر فرزندش پریشان همچو مجنون است
(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی) [ یادداشت ثابت - دوشنبه 95/9/16 ] [ 7:22 عصر ] [ رهائی ]
[ نظر ]
*در شهادت حضرت امام حسن عسکریعلیه السلام*
کشته ی زهر معتمد گشته امام عسکری هاله ی غم نشسته بر چهره ی ماه و مشتری ارض و سماء و بحر و بَرّ در غم اوست نوحه گر آه وفغان غروب کرد پرتو مهر خاوری آمده بهر تسلیت از ملکوت قدسیان تا برسند خدمت مهدی صاحب الزمان دست اسف از این الم بر سر جمع شیعیان گرم عزا و نوحه در مرگ امام و رهبری روز عزا و ماتم نور دو چشم مصطفاست وارث هل اتی و یاسین و جمیع انبیاست شیعه بنال همچو نی پور علی مرتضاست معدن علم ها هُنا آینه ی پیمبری سیل سرشگ شیعیان هست ز بحر دیدگان بر رخ زردشان روان در غم شاه انس و جان شال عزا به گردن مهدی صاحب الزمان نور دو چشم فاطمه مهر سپهر خاوری خیل ملک سپاه او مرغ و سمک پناه او رشک بهشت جاودان قبه و بارگاه او گشته رهائی از سفر با نظر و نگاه او قصد شفاعت ار کند روز جزا و داوری (کشته ی زهر معتمد گشته امام عسکری هاله ی غم نشسته بر چهره ی ماه و مشتری
(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی) [ یادداشت ثابت - دوشنبه 95/9/16 ] [ 7:20 عصر ] [ رهائی ]
[ نظر ]
*مرثیه در شهادت حضرت امام حسن عسگریعلیه السلام*
در عزای شاه خوبان عسگری ارض و سماء غرق عزاست جن و انس و مرغ و ماهی زین الم اندر نواست عالم کون و مکان همراه خیل قدسیان جمله از فرط الم در ماتم ابن الرضاست شد شهید زهر عدوان و جهان اندر غمش نوحه گر گردید تا گردونه ی گیتی به جاست شد نهان از چشم بد خواهان جمال آفتاب انورش زین مصیبت صاحب ما شیعیان صاحب عزاست دوستان این انجمن اندر عزای عسکری گشته بر پا و یقینا مورد لطف خداست گر به سر ریزید خاک غم سزد ای شیعیان حجت ثانی عشر بر گردنش شال عزاست شد یتیم امروز آن دُرّ یتیم انس و جان گر (رهائی) جای اشک از دیده خون باری رواست
(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی) [ یادداشت ثابت - دوشنبه 95/9/16 ] [ 7:19 عصر ] [ رهائی ]
[ نظر ]
(مرثیه در شهادت امامرضا علیه السلام)
رسد ز عالم لاهوت بانگ واویلا کشید بر تن ناسوت جمله رخت عزا طنین ناله ی کروبیان شنو که زنند به جن و انس صلا زین مصیبت عظمی به جنتنند همه حوریان پریشان مو به ماتمند همه ساکنان عرش علا فغان کنند ز فرط الم وحوش و طیور که شد شهید به زهر جفا امام رضا سرشک ماتم او در جهان شده سیّال به شهر طوس نموده قیامتی بر پا نشسته اند به بزم عزا نبیّ و وصیّ روان گلاب دمادم زِ دیده ی زهرا فغان ز جور و جفای ستمگر دوران رشیدِ پست نهادِ پلیدِ ضدِ خدا که قصد حضرت او کرد و ریخت در کامش شرنگ زهر و خزان کرد گلشن طاها برون ز مجلس مأمون شد و به خانه روان به حجره خفت و بنالید آن عزیز خدا که ناگهان ز در آمد سرور سینه ی او جواد معدن جود و کرم امید رضا رسیده اند به هم همچو یوسف و یعقوب بِسان ابر بهاران و تشنه در صحرا شرار زهر جفایش بسوخت خرمن عمر روان به گلشن فردوس شد از این دنیا جهان شیعه بشد غرق ماتم و اندوه در این عزا و مصیبت گریست ارض و سماء شدست روضه ی خلد برین ز تربت او مزار او به خراسان چو جنّت المأوی ندیم آستان رضا یند حوری و غلمان غبار روب درش گشته تا به روز جزا مدام بر در دولت سرای اوست قعید گدای سوخته جانی (رهائی) از دنیا (اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی) [ یادداشت ثابت - دوشنبه 95/9/9 ] [ 8:42 عصر ] [ رهائی ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  * رهائی قمشه ای * علی محمد رهائی متخلص به ( رهائی) فرزند یدالله درتاریخ سوم آبانماه یکهزار وسیصد و بیست شش شمسی در شب عید قربان در شهرستان شهرضا (قمشه سابق) درخانواده مذهبی و کشاورز دیده به جهان گشود پس ازگذراندن تحصیلات ششم ابتدایی قدیم به همراه پدر به شغل کشاورزی مشغول شد عشق و علاقه به قرآن و معارف اسلامی چنان بود که مرتب درکلاس درس قرآنی که مربی و استاد آن عموی ایشان حاج شیخ خلیل الله رهائی بودند مرتب حاضر و بهره ها می بردند کلاس قرآن آقای رهائی به شکلی بود که در آن زمان به دلیل جامعیت استاد آن از حیث قرائت و تجوید و صوت زیبا و منحصر به فرد و اخلاق و معنویت ایشان و همچنین علمیت ایشان از نظرعلوم حوزوی به تفسیر و فقه ادبیات وحکمت و فلسفه مشتاقان فراوانی را به این کلاس جذب می نمود و درآن زمان دوره رضاخان و پسر ملعونش که دوران اختناق بود فرصت بسیارخوبی برای اجتماع طالبان حق و حقیقت بود و در بین کلاسهای قرآنی که برگزار می شد کلاس شاخصی بود که برای کسانی که درآن شرکت می نمودند و افتخار می نمودند به حضورشان در این مجلس قرآن که نه تنها قرائت صرف بلکه مجلس درسی بود حول محور قرآن و بسیاری هم به دنبال آن مشتاق علوم حوزوی می شدند و به دنبال فراگیری آن وارد حوزه علمیه و افتخار طلبگی سربازی امام زمان عجل الله فرجه را می یافتند لذا شوق فرا گیری علوم حوزوی در وجود ایشان شعله ور و در آرزوی آن بودند اما به دلیل وضع سخت خانواده ازحیث معیشت که نه پشتیبانی می شدند تا بتوانند با خیالی آسوده به درس و تحصیل بپردازند بلکه داشتند درامور معاش خانواده کمک و یاور باشند توفیق حضور روزانه درحوزه را پیدا نکردند اما علاقه ایشان ایشان را آسوده نمی گذاشت لذا در پایان فعالیت کسب وکار روز و ایام تعطیل با درخواست از فضلا و اساتید حوزه همچون حجج اسلام شیخ محمدعلی مکارمی، شیخ محمدحسین رهائی ،شیخ غلامحسین اسماعیل پور،شیخ علی تاکی(نجفی) ،به محضرایشان حاضر می شدند و به فراگیری علوم حوزوی ادبیات نصاب و صرف و نحو و منطق جامع المقدمات و سیوطی تبصره و عروه و دیگر کتب حوزوی و بهره گیری و مطالعه سایرکتب اخلاقی مانند معراج السعاده و اعتقادی و تاریخی که از علمای دین می یافتند بهره می بردند شوق و ذوق به ادبیات وشعر و انس باکتب و اشعار بزرگانی همچون حافظ وخیام و علامه کمپانی(غروی ) و عمان سامانی و حاج میرزا ن |
