|
رهائی شهرضائی (گلچین مناسبتی)
|
در ولادت سبط اکبر حضرت ابو محمد امام حسن مجتبی علیه السلام
باب رحمت بر خلایق باز شد از مرد و زن شد جهان رشک جنان سر سبز شد دشت و دمن همره باد صبا از جانب یثرب رسید بر مشام جان شمیم یاس و عطر یاسمن نغمه ی مرغان شنو بر شاخسار بوستان در طرب باشند هر یک با زبانی در سخن خان رحمت را خدا گسترده بهر مسلمین کرده دعوت از خلایق کردگار ذوالمنن در مه رحمت که از گلزار قرآن با صفاست مسجد و محراب و منبر محفل و هر انجمن غرق در شادی ثریا تا ثَری گردیده است از قدوم سبط اکبر مجتبی یعنی حسن گل ز گلزار هدایت نور چشم مرتضی میوه ی طاها و یاسین کبریا را مؤتمن زاده ی زهرای اطهر معدن جود و سخا گوهر بحر حقیقت سِرِّ پنهان و علن سرو بستان ولایت وارث اُمّ الکتاب اختر برج امامت خسرو شیرین سخن مظهر حق نور مطلق واقف غیب و شهود سید و سرور جوانان را به جنات عدن بهر حفظ دین اسلام و دماء مسلمین در نیام خود فرو برده حسام سر فکن گر نبودی صلح سبط مصطفی با آن شقی مسلمین هرگز نیاسودند از رنج و محن از جفای جعده ی ملعونه آخر شد شهید خون جگر گردید و واصل شد به جدّ خویشتن کی بود وصف شه ابرار در حَدِّ چو من شد (رهائی) عذر خواه و لب فرو بست از سخن (اثر طبع استاد حاج علی محمد رهائی شهرضائی) [ یادداشت ثابت - پنج شنبه 96/3/19 ] [ 11:25 عصر ] [ رهائی ]
[ نظر ]
در تعریف رمضان المبارک و مدیح امام ابو محمد حسن ابن علی امام مجتبی علیه السلام
خان کرم گشوده خدا در مه صیام بنمود لطف و کرد ضیافت در آن انام گسترده سفره ای ز غذاهای معنوی تا خلق خویش را بنشاند به بار عام زان خان آسمانی و زان لیله ی نزول اندر تنعمند همه تا صف قیام ماه نزول وحی و کتاب خدا بود بر قلب ختم رسل سید اَنام میلاد سبط اکبر و نور دل علی از موهبات حضرت حق است و لطف عام میلاد مهر فروزان امام دین نور دو چشم فاطمه و سید اَنام فرخنده و مبارک و میمون به دوستان میلاد مجتبی شده در نیمه ی صیام افزود بر فضائل رمضان این خجسته روز طالع شده به برج امامت مه تمام نام مبارکش حسن است و حسن خصال خورشید چهره کرده برون از پس غَمام در صلح او قیام حسینی نهفته بود آن بهر استقامت دین صلح و این قیام بهر حراست از حرم و خون مسلمین بُرده حسام سَر فکنِ خویش در نیام یک عمر خون ز جگر می فشاند لیک با زهر جعده شده جگر او برون ز کام تا کی ز پرده ی غیبت برون شود دستی که می دهد به جراحات التیام خفاش که توان که به توصیف آفتاب گوید سخن ببخش (رهائی) در این مقام (اثر طبع استاد حاج علی محمد رهائی شهرضائی) [ یادداشت ثابت - پنج شنبه 96/3/19 ] [ 11:22 عصر ] [ رهائی ]
[ نظر ]
(در میلاد سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام)
عطر گلزار جنان وقت سحر می آید نیمه ماه صیام است و خبر می آید خبری خوش که مسرت به جهان می بخشد گل باغ علوی همچو قمر می آید چشم زهرا و علی روشن از این قرص قمر سبط اکبر گل گلزار پدر می آید به جهان دیده گشودست امام من و تو حسن آن دُرِّ ثَمَن کانِ گُهر می آید نو گل فاطمه بشکفته ز باغ طه زینت دوش نبیّ نور بصر می آید مجتبی آیت حق آینه ی مرتضوی وارث حیدر و شهزاده پسر می آید حسن آن وجه حسن خلق حسن کز ثمرش نخل بستان علی میوه ی تر می آید رمضان گشته مبارک ز قدومش بنگر که از آن دولت قرآن به ثمر می آید بیمه اسلام شد از صلح حسن خون حسین که ز یُمن قدمش فتح و ظفر می آید شادی شیعه به ماه رمضان افطار است بگشا سفره که ایام به سر می آید گر دلی شاد کنی یا گِره ای بگشایی توشه آخرت و وقت ثمر می آید گر کنی غفلت و گردد سپری ماه صیام مایه حسرت تو روز دگر می آید گر (رهائی) طلبی از فتن و رستاخیز فکر زادی بنما وقت سفر می آید (سروده شده در رمضان 1438 –خرداد1396 ) (اثر طبع استاد حاج علی محمد رهائی شهرضائی) [ یادداشت ثابت - چهارشنبه 96/3/18 ] [ 11:58 صبح ] [ رهائی ]
[ نظر ]
{خرداد ماه یاد آور سالگرد عروج غم انگیز استاد ارجمند عالم ولائی ومردمی محب وعاشق اهل بیت معصومین علیهم السلام یاور و دلسوز محرومین شاعر شیرین سخن خطیب توانا حجت الاسلام حاج شیخ مرتضی عظیمی} *مسمط تضمینی در رثاء حضرت حجه الاسلام و المسلمین حاج شیخ مرتضی عظیمی قدس سره* [ یادداشت ثابت - یکشنبه 96/3/15 ] [ 11:13 عصر ] [ رهائی ]
[ نظر ]
{در رحلت اُمُّ المؤمنین حضرت خدیجه کبریسلام الله علیها}
سلام ما به اُمُّ المؤمنین و مادر زهراء(س) خدیجه(س) زوجه ی ختم رسولان سیّد بطحاء سلام ما برآن بانوی عظمی یار پیغمبر(ص) که چون او مادر گیتی نزاده در همه دنیا سلام ما به هر صبح و مساء بر تربت پاکش به همراه سلام عرشیان از عالم بالا خدیجه(س)مادر صدیقه ی کبری (س)که از نسلش روان شد چشمه ی کوثر به یُمن حضرت زهراء(س) تمام هستی خود را نموده با خدا سودا سلام قدسیان بر این زن یکتای بی همتا بر این بانوی عرشی هم تحیّت هم سلام ما به جا تا هست این عالم ز دنیا و ز ما فیها حیات این یگانه بود پشتیبان پیغمبر(ص) که از نسلش یگانه دختری چون فاطمه(س)باشد برای ما وجودش مایه ی رحمت بود بر ما در این عالم رهین این فدا کاری بود اسلامُ پا برجا محمد(ص)در غم فقدان او اشکش روان دائم چو دُرّ وگوهر از مرگ خدیجه(س)بانوی علیا چنین بانوی عظمایی که مدیونش بود اسلام شده روحش (رهائی) عاشر ماه صیام از دار این دنیا (اثر طبع استاد حاج علی محمد رهائی شهرضائی) [ یادداشت ثابت - شنبه 96/3/14 ] [ 3:52 عصر ] [ رهائی ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  * رهائی قمشه ای * علی محمد رهائی متخلص به ( رهائی) فرزند یدالله درتاریخ سوم آبانماه یکهزار وسیصد و بیست شش شمسی در شب عید قربان در شهرستان شهرضا (قمشه سابق) درخانواده مذهبی و کشاورز دیده به جهان گشود پس ازگذراندن تحصیلات ششم ابتدایی قدیم به همراه پدر به شغل کشاورزی مشغول شد عشق و علاقه به قرآن و معارف اسلامی چنان بود که مرتب درکلاس درس قرآنی که مربی و استاد آن عموی ایشان حاج شیخ خلیل الله رهائی بودند مرتب حاضر و بهره ها می بردند کلاس قرآن آقای رهائی به شکلی بود که در آن زمان به دلیل جامعیت استاد آن از حیث قرائت و تجوید و صوت زیبا و منحصر به فرد و اخلاق و معنویت ایشان و همچنین علمیت ایشان از نظرعلوم حوزوی به تفسیر و فقه ادبیات وحکمت و فلسفه مشتاقان فراوانی را به این کلاس جذب می نمود و درآن زمان دوره رضاخان و پسر ملعونش که دوران اختناق بود فرصت بسیارخوبی برای اجتماع طالبان حق و حقیقت بود و در بین کلاسهای قرآنی که برگزار می شد کلاس شاخصی بود که برای کسانی که درآن شرکت می نمودند و افتخار می نمودند به حضورشان در این مجلس قرآن که نه تنها قرائت صرف بلکه مجلس درسی بود حول محور قرآن و بسیاری هم به دنبال آن مشتاق علوم حوزوی می شدند و به دنبال فراگیری آن وارد حوزه علمیه و افتخار طلبگی سربازی امام زمان عجل الله فرجه را می یافتند لذا شوق فرا گیری علوم حوزوی در وجود ایشان شعله ور و در آرزوی آن بودند اما به دلیل وضع سخت خانواده ازحیث معیشت که نه پشتیبانی می شدند تا بتوانند با خیالی آسوده به درس و تحصیل بپردازند بلکه داشتند درامور معاش خانواده کمک و یاور باشند توفیق حضور روزانه درحوزه را پیدا نکردند اما علاقه ایشان ایشان را آسوده نمی گذاشت لذا در پایان فعالیت کسب وکار روز و ایام تعطیل با درخواست از فضلا و اساتید حوزه همچون حجج اسلام شیخ محمدعلی مکارمی، شیخ محمدحسین رهائی ،شیخ غلامحسین اسماعیل پور،شیخ علی تاکی(نجفی) ،به محضرایشان حاضر می شدند و به فراگیری علوم حوزوی ادبیات نصاب و صرف و نحو و منطق جامع المقدمات و سیوطی تبصره و عروه و دیگر کتب حوزوی و بهره گیری و مطالعه سایرکتب اخلاقی مانند معراج السعاده و اعتقادی و تاریخی که از علمای دین می یافتند بهره می بردند شوق و ذوق به ادبیات وشعر و انس باکتب و اشعار بزرگانی همچون حافظ وخیام و علامه کمپانی(غروی ) و عمان سامانی و حاج میرزا ن |
